ارائه الگوی بومی سنجش اثربخشی در سازمان‌ها و نهادهای فرهنگی

مقدمه و هدف پژوهش: در جهان رقابتی امروز که اثربخشی در همه زمینه‌ها افزایش یافته است، تنها سازمان‌هایی می‌توانند در این دنیای پرتلاطم باقی بمانند که به بهترین وجه از منابع خود استفاده نموده و بیشترین کارایی و اثربخشی را داشته باشند. اهمیت و جایگاه این مقوله در فرایند توسعه و پیشرفت سازمان‌ها، تا بدانجاست که هم اکنون به عنوان مسئله‌ای مهم در حوزه مدیریت در سطح سازمان‌ها به ویژه سازمان‌ها و نهادهای فرهنگی، مطرح می‌گردد. کوشش اساسی در این پژوهش طراحی الگوی بومی جهت سنجش اثربخشی در سازمان‌ها و نهادهای فرهنگی می‌باشد. روش پژوهش: با استفاده از نظریات و دیدگاه‌های صاحب‌نظران در خصوص ابعاد، مؤلفه‌ها و شاخص‌های مؤثر در اثربخشی با رویکرد فرهنگی تعیین و سپس با مراجعه به خبرگان (اساتید حوزه‌های مدیریت و مدیریت فرهنگی) میزان اهمیت هر یک از آنها مشخص و با استفاده از نرم افزارهای MATLAB و EXCEL و روش‌های آماری همچون محاسبه میانگین هندسی و حسابی نهایتاً مدل مزبور طراحی شده است. یافته‌ها و نتیجه‌گیری: با تعیین وضعیت موجود و ارزیابی اثربخشی از دیدگاه مدیران سازمان مورد مطالعه میزان انحرافات وضع موجود در هر یک از مؤلفه‌های موثر بر سنجش اثربخشی با وضع مطلوب، تعیین و متناسب با موقعیت سازمان مزبور در پرداختن به هر یک از مؤلفه‌ها، استراتژی‌های پیشنهادی ارائه گردیده است.